-
1 pętać
I. vt1) ( zakładać pęta)\pętać konie/bydło den Pferden/dem Vieh die Vorderbeine fesseln2) ( krępować) [in der Bewegungsfreiheit] einschränken, behindern
См. также в других словарях:
pętać — ndk I, pętaćam, pętaćasz, pętaćają, pętaćaj, pętaćał, pętaćany 1. «zakładać pęta na przednie nogi koni, bydła, itp.» 2. «pozbawiać swobody ruchów, wiązać, krępować» Wąska suknia pętała jej nogi. pętać się 1. «pętać, krępować, wiązać siebie albo… … Słownik języka polskiego
